کمبود کارکنان مدارس، تعهدات ولسوالی ها را برطرف نمی کند

این زمان مورد علاقه هر دانش آموز در سال تحصیلی است: فصل سفرهای صحرایی! با این حال، برای مناطق مدرسه ای در سراسر ویسکانسین که با چالش های کارکنان دست و پنجه نرم می کنند، سفرهای مید، مناطق دیگری هستند که در آن نیازهای دانش آموزان برآورده نمی شود. چنین نیازهای نوظهوری ممکن است شامل تسهیلات برای دیابت، سریعترین بیماری مزمن در حال رشد در کودکان در ایالات متحده باشد. در مقیاس ملی، از سال 2001 تا 2017، تعداد افراد زیر 20 سال مبتلا به دیابت نوع 1 45 درصد افزایش یافته است. در ویسکانسین، پزشکان به ویژه نگران افزایش مداوم کودکان مبتلا به دیابت نوع 2 هستند. بیش از 10 درصد از سال 2018 افزایش یافته است. برای مدارس K-12، این می تواند به م،ای نیاز بیشتر به مدیریت مراقبت و هماهنگی اسکان در طول رویدادهای خارج از دانشگاه، و همچنین افزایش حجم پرونده برای پرستاران مدرسه باشد.

این به روز رس، مسئولیت‌های ناحیه مدرسه را مورد بحث قرار می‌دهد تا اطمینان حاصل شود که دانش‌آموزان دارای معلولیت می‌توانند از همان فعالیت‌های تحت حمایت مدرسه مانند همسالان غیرمعلول خود لذت ببرند، و همچنین توصیه‌هایی برای تضمین اینکه محل اقامت دانش‌آموزان به تجربیات خارج از ک، تبدیل می‌شود. به قول خانم فریزل، «کمربند ایمنی، همه!»

MF در مقابل معاونت آموزشی نیویورک.

چندین قانون آموزش ویژه فدرال و ایالتی وظیفه یک منطقه مدرسه را برای ارائه FAPE به دانش آموز دارای معلولیت تأیید می کند، که شامل ارائه فرصت های برابر برای شرکت در خدمات غیر آکادمیک و فوق برنامه است. که در MF در مقابل معاونت آموزشی نیویورک.، یک ک، از دانش آموزان مدارس ،تی مبتلا به دیابت نوع 1 و نوع 2 از یک منطقه مدرسه در نیویورک شکایت ،د و مدعی شدند که در مدرسه مراقبت من، را به آنها ارائه نکرده است، خدمات آنها را رد کرده است و اطمینان حاصل نکرده است که بزرگسالان آموزش دیده برای تجویز گلوکاگون در دسترس هستند. اتوبوس های مدرسه F. Supp. 3 بعدی 49 (EDNY 2022). به طور خاص، دانش‌آموزان استدلال می‌،د که ناحیه مدرسه به‌طور نادرست سفرهای مید، را لغو می‌کند و از خدمات اتوبوس محروم می‌شود، و از داشتن یک بزرگسال آموزش‌دیده برای تجویز داروهای دیابت اورژانسی خودداری می‌کند. دانش آموزان برای قضاوت خلاصه حرکت ،د.

دادگاه منطقه ای ایالات متحده، ناحیه شرقی نیویورک با صدور حکمی اجمالی دریافت که ناحیه مدرسه بر اساس بخش 504 و ،وان دوم ADA علیه دانش آموزان تبعیض قائل شده است و به آنها FAPE ارائه نکرده است. بر اساس ،وان دوم ADA و بخش 504، اگر خدماتی که ارائه می دهد، از جمله سفرهای مید، و حمل و نقل اتوبوسی، برابر یا به اندازه خدمات ارائه شده به دانش آموزان غیرمعلول نباشد، یک ناحیه مدرسه درگیر تبعیض می شود. نواحی مدرسه نیز باید تسهیلات معقولی ایجاد کنند تا دانش‌آموزان معلول بتوانند از حقوقی مشابه با دانش‌آموزان غیرمعلول برخوردار شوند، مگر اینکه این امر باعث ایجاد سختی‌های ناروا یا نیاز به تغییر اساسی در ماهیت خدمات شود.

کمبود نیرو باعث رفع وظایف مدارس نمی شود

در حالی که ناحیه مدرسه با کارکنان مشکل داشت، دادگاه اعلام کرد که آموزش ندادن به رانندگان اتوبوس و خدمه برای تجویز گلوکاگون در مواقع اضطراری غیرمنطقی است. دادگاه توضیح داد که، سیاست منطقه مدرسه، که به معلمان، رانندگان اتوبوس، خدمه‌ها و کارکنان غیرمجاز برای تجویز انسولین یا گلوکاگون اجازه نمی‌داد، علی‌رغم خطر جدی انتظار برای خدمات 911 در موارد اضطراری دیابت، بی‌اثر بود. دادگاه به این نتیجه رسید که اگر ناحیه مدرسه به درستی رانندگان و خدمه اتوبوس های موجود را آموزش می داد، در زمان کمبود نیروی انس، با چالش مواجه نمی شد و از خدمات دانش آموزان محروم نمی شد.

توصیه ها

نیازهای نواحی مدرسه به کارکنان و نیازهای دانش آموزان به خدمات تنها در حال افزایش است و دادگاه ها کمبود نیروی انس، را به ،وان بهانه ای برای رد حمایت دانش آموزان نمی پذیرند. بنابراین، چگونه مناطق مدرسه و خانواده ها می توانند به جلو حرکت کنند؟

• از پیش برنامه ریزی. ارتباط فعال کلیدی است. با دانش‌آموزان، خانواده‌ها، معلمان، کارکنان پشتیب، و پرستاران کار کنید تا یک برنامه اقامتی ایجاد کنید که شامل حمل‌ونقل، سفرهای صحرایی و سایر فضاهای خارج از دانشگاه می‌شود. اگر سازگاری معقولی وجود دارد، آن را مستندسازی و اجرا کنید.
• خلاقانه فکر کنید برای مبارزه با بحران کارکنان، مناطق مدارس در سراسر کشور در حال توسعه راه حل های خلاقانه هستند. به ،وان مثال، برخی از مناطق مدرسه به پرستاران مدرسه در تمام سفرهای مید، یا تکیه بر داوطلبان و والدین یا سرپرستان برای کمک در فعالیت های خارج از ک، نیاز دارند. سایر مناطق مدارس به استخدام متخصصان از طریق آژانس های خصوصی متوسل شده اند. برای بهبود حفظ، نواحی مدرسه برنامه‌های «خودت را رشد بده» و مشارکت‌های مربیگری/مدیریتی را دنبال کرده‌اند. گسترش ظرفیت کارکنان موجود از طریق آموزش ها و مشوق های م،ادار نیز می تواند ابزار موثری باشد.

چالش های کارکنان برای مدارس آسان تر نمی شود. با وجود این، دادگاه ها نگر، کارکنان را به ،وان بهانه ای برای عدم ارائه FAPE به دانش آموز نمی پذیرند. مشابه دیگر چالش‌هایی که در طول سال‌ها در ناحیه مدارس با آن‌ها مواجه شده‌اند، برای غلبه بر آن به فکر، تدبیر، و خلاقیت نیاز است.