گواهی اقدام کلاسی در برابر BCBSIL برای تبعیض ترنسجندرها

در اوایل این ماه، دادگاه منطقه ای ایالات متحده برای ناحیه غربی واشنگتن، گروهی از افراد را تأیید کرد که توسط مدیر شخص ثالث، Blue Cross Blue Shield of Illinois (BCBSIL) از مراقبت ،تی خودداری ،د. اعضای ک، بر اساس مقررات ضد تبعیض قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA)، 42 USC § 18116 ادعا می کنند.

ماده ضد تبعیض ACA، انکار مزایا یا تبعیض بر اساس یک طرح بهداشتی تحت کنترل ERISA را ممنوع می کند، به نحوی که قانون حقوق مدنی 1964 را نقض می کند. در سال 2019، دادگاه عالی ایالات متحده، که در Bostock v. Clayton County، افرادی که ترا،تی هستند طبق قانون حقوق مدنی مستحق حمایت هستند. در نتیجه، ACA به طور موثری تبعیض علیه افرادی را که ترا،تی هستند در اجرای طرح های بهداشتی ERISA ممنوع می کند.

در این مورد، شاکیان از دسته ای از افراد تشکیل می شوند که دارای دو معیار هستند. اولاً، اعضای ک، در یک طرح سلامت با بودجه ERISA که هر دو توسط BCBSIL اداره می‌شود، شرکت کرده‌اند، هستند یا خواهند بود. ث،اً، اعضای ک، به دلیل مدیریت BCBSIL از این محرومیت، از پیش مجوز یا پوشش مراقبت‌های تأییدکننده ،ت محروم شده بودند، هستند یا خواهند بود.

پس از پرداختن به برخی از ایرادات تعریفی BCBSIL در مورد دامنه ک،، دادگاه به این موضوع پرداخت که آیا ک، پیش نیازهای قاعده 23 (a) را برای صدور گواهینامه ک، برآورده می کند: تعدد، مش، بودن، معمول بودن و کفایت نمایندگی. از میان این پیش نیازها، دیوان بحث خود را بر مش، بودن و نوع بودن متمرکز کرد.

عموماً مش، بودن مست،م آن است که اعضای ک، یک ادعای مش، داشته باشند. BCBSIL مدعی شد که این طبقه به دلایل مختلفی فاقد اشتراک هستند که هیچ یک دادگاه را متقاعد نکرد. اولین ایراد BCBSIL این بود که تغییرات در زبان طرح، مش،ات را ش،ت داد. اما دادگاه اشاره کرد که شاهد خود BCBSIL شهادت داد که استثناء مراقبت های تایید کننده ،ت را به طور مداوم اجرا می کرد. اعتراض بعدی BCBSIL این بود که برخی از کارفرمایان نیز طرح هایی را بدون استثناء مراقبت های تایید کننده ،ت ارائه ،د. در اینجا، دادگاه خاطرنشان کرد که قانون ضد تبعیض «به متهمان اجازه نمی‌دهد که «مجوز رایگان» در مورد تبعیض دریافت کنند» صرفاً به این دلیل که اعضای ک، «می‌توانستند در جای دیگری پوشش ،ب کنند». سپس BSBSIL استدلال کرد که برخی از برنامه ها در واقع ادعاهای مورد بحث را رد نکرده اند. اما دادگاه توضیح داد که این مشکل با محدود ، ک، (مطابق با معیار بالا) به ،، که واقعاً از پیش مجوز یا پوشش محروم شده اند حل می شود. BCBSIL همچنین ادعا کرد که درمان ک،ی نیاز به ارزیابی فردی درمان پزشکی هر یک از اعضای ک، دارد. برع،، دادگاه مشاهده کرد، آسیب مورد بحث «رفتار تبعیض آمیز ادعایی در رسیدگی به دعاوی آنها» بود که «برای همه اعضای ک، مش، بود». در نهایت، BCBSIL با اشاره به اینکه برخی از طرح‌ها ممکن است تحت قانون احیای آزادی مذهبی (RFRA) دارای دفاعی باشند، اظهار داشت که این طرح‌ها دفاع‌های ممکن متفاوتی دارند. در ابتدا، دادگاه به تردید خود در مورد اعمال RFRA اشاره کرد. اما در هر صورت، دادگاه اعلام کرد، هرگونه دفاعی می‌تواند «اگر و زم، که برای تصمیم‌گیری آماده باشد» بدون تأثیر بر «مش، بودن برای اه، طبقاتی» مطرح شود.

با توجه به نوع بودن، دادگاه به همین نتیجه رسید. نوع بودن به این م،ی است که ادعای نماینده ک، برای اعضای ک، معمول است، به ،وان مثال، آسیب مشابه یا مشابه دارد، بر اساس رفتار ی،ان یا مشابه است. BCBSIL مجدداً استدلال کرد که تنوع در زبان برنامه و دفاع بالقوه، معمولی بودن را ش،ت داد. مانند موارد مش،، دادگاه این استدلال را رد کرد و تأکید کرد که نماینده ک، از همان رفتار (مدیریت محرومیت توسط BCBSIL) به همان آسیب (انکار پوشش) مانند سایر اعضای ک، متحمل شده است.

دادگاه پس از صدور حکم مبنی بر برآورده شدن چهار شرط لازم برای صدور گواهینامه، تشخیص داد که این پرونده رفتار طبقاتی را طبق قانون 23 (ب) توجیه می کند. دادگاه متذکر شد که دعاوی متعدد منجر به نتایج متناقض و استانداردهای رفتاری ناسازگار برای BCBSIL می‌شود، این دعوا علیه منافع سایر اعضایی که در موقعیت مشابهی قرار دارند که طرف نیستند، منافات دارد، و اعضای ک، عموماً به دنبال تسکین اعلامی و دستوری علیه عملکرد BCBSIL در مورد محرومیت بودند. (که نیازی به پرس و جوهای فردی ندارد). بر این اساس، دادگاه درخواست صدور گواهینامه ک، را پذیرفت.

اگرچه این یک نتیجه قابل توجه برای ک، است، اما این مورد هنوز به پایان نرسیده است. در ابتدا، BCBSIL می‌توانست بر اساس قانون 23 (f) درخواست تجدید نظر کند – اگرچه بخش نهم باید از اختیار خود برای رسیدگی به درخواست تجدیدنظر استفاده کند. از طرف دیگر، درخواست BCBSIL برای قضاوت اجمالی در حال بررسی است. با توجه به ماهیت مسائل موجود در پرونده، همه ،، که در فضای مراقبت مدیریت شده (از جمله ارائه دهندگان، برنامه ها و مدیران) هستند، بهتر است به آن توجه کنند، زیرا نتیجه می تواند به خوبی پیامدهایی را برای مواردی که در زمینه های مختلف دیگر ایجاد می شود نشان دهد. .