IP هنر هوش مصنوعی

محبوبیت فزاینده هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی (AI) دیگر فقط این نیست که آیا از نظر اخلاقی جایگزینی هنرمندان انس، درست است یا خیر. اکنون بحث گسترش یافته است تا پیامدهای قانونی احتمالی هنری را که با الگوریتمی بر اساس داده‌های سایر سبک‌های هنری موجود تولید می‌شود، در نظر بگیرد. چگونه می توان این را یک اثر هنری اصیل دانست و نویسنده آن کیست؟ همه اینها سوالاتی هستند که قو،ن کپی رایت را که مست،م اصل بودن یک اثر برای محافظت از مالکیت م،وی است، پیچیده می کند.

نویسندگی

انتساب نویسندگی برای تعیین اینکه چه ،ی حقوق قانونی در مورد مالکیت م،وی مورد نظر دارد و چه ،ی مستحق حمایت از حق چاپ است ضروری است. وقتی صحبت از هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی می شود، سردرگمی در مورد اینکه آیا باید نویسندگی را به شخصی که الگوریتمی که نرم افزار هوش مصنوعی را هدایت می کند، نسبت داد یا اینکه شخصی که نرم افزار را با وارد ، دستورالعمل های خود آموزش می دهد باید نویسنده در نظر گرفته شود، وجود دارد.

در حالی که برخی ممکن است وسوسه شوند که خود هوش مصنوعی را نویسنده بدانند، اداره حق نسخه‌برداری ایالات متحده اعلام کرده است که «اگر تشخیص دهد که یک انسان اثر را خلق نکرده است، از ثبت ادعا خودداری می‌کنند» و آثار را مستثنی می‌کنند. “تولید شده توسط ماشین یا فرآیند مک،کی صرف که به صورت تصادفی یا خودکار بدون هیچ ورودی خلاقانه عمل می کند […] از یک نویسنده انس،» در ناروتو علیه اسلیتر. این مورد مستقیماً به هوش مصنوعی نمی‌پردازد، بلکه نویسندگی یک سلفی گرفته شده توسط یک میمون را تعیین می‌کند.

کپی رایت

هنر هوش مصنوعی بر اساس قانون کپی رایت موجود به ،وان “کار ساخته شده برای اجاره” در نظر گرفته می شود که نویسندگی را به مهندس نرم افزار نسبت می دهد. این تفسیر بیش از حد ساده‌سازی شده چیزهای زیادی را به جا می‌گذارد و مهندس نرم‌افزار را در برابر انبوهی از مسائل قانونی آسیب‌پذیر می‌کند که می‌تواند در نتیجه ورودی‌های کاربر دنبال شود. همچنین می‌تواند باعث ایجاد طیفی از مشکلات در تعیین اینکه چه ،ی حقوق اثر هنری را دارد و چگونه می‌توان از آن استفاده کرد، ایجاد کند.

اصالت

قانون کپی رایت ایجاب می کند که یک اثر اصیل باشد و حداقل حداقل سهم خلاقانه داشته باشد تا از آن محافظت شود. با توجه به اینکه هنر هوش مصنوعی توسط الگوریتمی هدایت می شود که توسط سایر هنرهای موجود تغذیه می شود، مطمئناً این منطقه خا،تری چالش برانگیز است. یک هنرمند سنتی ممکن است از هنرمندان در طول تاریخ الهام بگیرد، اما آنها همچنان باید ثابت کنند که نتیجه ای منحصر به فرد ایجاد می کند. به ،وان مثال، هنرمندی که می‌خواهد از سبک کوبیسم استفاده کند، باید با مشاهده سایر آثار هنری کوبیسم، ویژگی‌های اساسی آنچه را که به ،وان کوبیسم واجد شرایط است، درک کند، اما صحنه‌ای که در نهایت خلق می‌کند باید متعلق به خودش باشد. با هنر هوش مصنوعی، فرآیند یادگیری اغلب با فرآیند برنامه اشتباه گرفته می شود، زیرا آنها به وضوح متمایز نیستند. در حالی که ممکن است برای انسان ها امکان ایجاد هنر به طور کامل در خلاء و حتی بدون تأثیر ناخودآگاه هنرمندان دیگر وجود نداشته باشد، این کار کمتر از هنر هوش مصنوعی است که ظاهراً با طراحی تقلید می کند.

مسئولیت و کاهش ریسک

هنر هوش مصنوعی در حال حاضر از اقدامات قانونی دعوت می کند که آن را به یک خطر تبدیل می کند، به خصوص زم، که برای استفاده تجاری استفاده می شود. برای کاهش خطر استفاده از هنر هوش مصنوعی، محتوایی که الگوریتم را تغذیه می‌کند باید از دستورالعمل‌های استفاده منصفانه پیروی کند، در غیر این صورت، این مسئولیت نویسنده هوش مصنوعی است که با صاحبان محتوای دارای حق چاپ یا دارای علامت تجاری برای اطلاع دادن به الگوریتم مسئله دیگری که می تواند پیش بیاید این است که هوش مصنوعی به طور بالقوه می تواند یک اثر هنری به وجود آورد که توهین آمیز تلقی می شود و پس از آن لازم است مشخص شود که چه ،ی از نظر قانونی مسئول تأثیرات ناشی از آن است.

قو،ن جدید مورد نیاز است

موجی از دعاوی در دادگاه ها در مورد نحوه برخورد با هنر هوش مصنوعی تحت قو،ن موجود وجود دارد، اما این تازه آغاز راه است. یکی از مواردی که باید تماشا کرد این است که به دیوان عالی کشور می رود، گلداسمیت علیه وارهول. این موارد نه تنها تفاسیر جدیدی از قو،ن فعلی را به همراه خواهند داشت، بلکه این احتمال وجود دارد که قو،ن جدیدی برای رفع چالش‌های منحصر به فرد هنر هوش مصنوعی نوشته شود. قو،ن فعلی به سادگی برای پرداختن به فناوری جدید کافی نیستند، بنابراین هم کاربران و هم خالقان هنر هوش مصنوعی باید به‌روزرس، این قو،ن را در آینده نزدیک پیش‌بینی کنند.