پنجشنبه 15 دسامبر 2022
دادگاه استیناف ایالات متحده برای حوزه فدرال بررسی کرد که آیا یک ادعای وابسته که توسط استوپل وثیقه باطل می شود، ادعای مستقل والدین آن را نیز بی اعتبار می کند یا خیر. Google LLC در مقابل Hammond Devel. بین المللی، شرکت، پرونده شماره 21-2218 (Fed. Cir. 8 دسامبر 2022) (مور، سی جی.; چن، استول، جی جی.)
این اختلاف زم، آغاز شد که توسعه هاموند از گوگل شکایت کرد و ادعا کرد که گوگل چندین پتنت هاموند را در مورد سیستم های پاسخ صوتی خودکار نقض کرده است. در پاسخ، گوگل چندین پرونده را ارسال کرد بین احزاب بررسی ها (IPR) که یکی از آنها حق اختراع 483 هاموند را هدف قرار داده است. در آن دادرسی، هیئت محاکمه و تجدیدنظر ثبت اختراع (هیئت) اعلام کرد که تمام ادعاهای مربوط به پتنت 483 واضح است. هاموند به این تصمیم در این IPR اعتراض نکرد، که سپس نهایی شد، اما تنها پس از آن که Google یک حق مالکیت حقوق مالکیت را علیه یکی دیگر از پتنت‌های هاموند – پتنت 816 ارائه کرد. پتنت های ‘816 و ‘483 در یک خانواده هستند و مشخصات ی،، دارند. در IPR که بعداً ثبت شد، هیئت ادعاهای 14 تا 19 از پتنت 816 را غیر آشکار و قابل ثبت دانست. گوگل درخواست تجدید نظر داد.
ادعای 14 یک ادعای مستقل است و ادعای 18 وابسته به آن است. طرفین توافق ،د که قابلیت ثبت اختراع هر دو ادعا با هم افزایش یافته و کاهش یافته است. در اعتراض به مدار فدرال، گوگل استدلال کرد که ادعای 18 بر اساس دکترین معافیت وثیقه بر اساس هنر قبلی که ادعای 18 از پتنت 483 را باطل می کرد، نامعتبر است.
طرفی که به دنبال استناد وثیقه است باید موارد زیر را نشان دهد:
-
موضوع مشابه موضوعی است که در اقدام اول تصمیم گرفته شد.
-
این موضوع در واقع در اولین اقدام مطرح شد.
-
حل مسئله برای قضاوت نهایی در اقدام اول ضروری بود.
-
طرفی که علیه او قصاص وثیقه ادعا شده است فرصت کامل و عادلانه ای برای طرح این موضوع در اولین اقدام داشت.
از آنجایی که طرفین توافق کرده بودند که جز اولین ارکان معافیت وثیقه رعایت شده باشد، در صورتی که مسائل مربوط به قابلیت ثبت اختراع بین دعاوی مورد قضاوت و رسیدگی نشده ی،ان باشد، ممانعت از وثیقه اعمال خواهد شد. مدار فدرال دریافت که تفاوت‌های جزئی در زبان ادعای پتنت‌های درگیر بی‌اهمیت است، زیرا فقط به تعداد سرورهای برنامه مربوط می‌شود، و کارشناس Google به طور معتبر شهادت داده بود که توزیع برنامه‌های نرم‌افزاری در چندین سرور در این هنر به خوبی شناخته شده و آشکار است. هاموند یک چالش اساسی برای شواهد کارشناسی مطرح نکرد. همانطور که دادگاه خاطرنشان کرد، «مصرف وثیقه ممکن است اعمال شود حتی اگر ادعاهای ثبت اختراع «از زبان کمی متفاوت برای توصیف اساساً یک اختراع استفاده کنند»، تا زم، که «تفاوت‌های بین ادعاهای ثبت اختراع بدون داوری و ادعاهای ثبت اختراع قضاوت‌شده اساساً مسئله را تغییر ندهد. بطلان.»
گوگل همچنین به اعتبار ادعای مستقل 14 از پتنت 816 حمله کرد. اگرچه حمله گوگل علیه ادعای 14 مبتنی بر ،یب متفاوتی از مراجع (در مقایسه با ادعای 18) بود، اما مرکز فدرال ظاهراً برای بی اعتبار دانستن ادعای 14 از وثیقه استفاده کرد و به توافقی بین طرفین اشاره کرد که «اگر ادعای 18 غیرقابل ثبت باشد. پس ادعای مستقل 14 نیز وجود دارد.
در نهایت، گوگل استدلال کرد که ادعاهای وابسته 15 تا 17 و 19 بر اساس دکترین معافیت وثیقه نامعتبر هستند، اما مرکز فدرال خاطرنشان کرد که گوگل در ارائه هیچ استدلالی برای رفع وثیقه علیه این ادعاها کوتاهی کرده است و هیچ توافق طرفی در مورد شباهت این ادعاها وجود ندارد. ادعاهایی با ادعاهایی که در حق مالکیت حقوق مالکیت ثبت اختراع 483 مورد قضاوت قرار گرفته اند. بر این اساس، دادگاه اعلام کرد که گوگل از این استدلال ها صرف نظر کرده است و آن ها را در جلسه ابتدایی خود مطرح نکرده است. دادگاه نتیجه هیئت مدیره مبنی بر اینکه ادعاهای 15 تا 17 و 19 قابل ثبت هستند را تأیید کرد و نتیجه هیئت مدیره مبنی بر اینکه ادعاهای 18 و 14 قابل اختراع هستند را مع، کرد.
منبع: https://www.natlawreview.com/article/applying-collateral-estoppel-iprs