انواع جوایز هیئت داوران: جبرانی و تنبیهی

در دعاوی استخدامی عموماً شاکیان می توانند دو نوع خسارت جبر، و جزایی دریافت کنند. خسارات جبر، به دنبال این است که شاکی را در موقعیتی قرار دهد که گویی مورد تبعیض یا قصاص قرار نگرفته است و می تواند هم اقتصادی و هم غیراقتصادی باشد. خسارات اقتصادی شامل حقوق معوقه (مثلاً دستمزدها و پاداش‌های از دست رفته)، مزایای از دست رفته، هزینه‌های پزشکی، و پرداخت پیش پرداخت و غیره است و این گونه خسارت‌ها معمولاً قابل اندازه‌گیری هستند. خسارات غیراقتصادی معمولاً به صورت خسارت ناراحتی عاطفی تعلق می گیرد. در حالی که به راحتی قابل اندازه‌گیری نیست و اغلب ذهنی بدون نیاز به “شواهد عینی” مانند شهادت پزشکی است، خسارات ناشی از پریش، عاطفی هنوز بر اساس آسیب واقعی متحمل شده توسط خود شاکی است. علاوه بر خسارات جبر،، هیئت منصفه در برخی موارد ممکن است خسارات تنبیهی را نیز صادر کند، دسته ای از خسارات که در خدمت مجازات رفتار غیرقانونی و جلوگیری از رفتار مشابه در آینده است. BMW of North Am., Inc. v. Gore، 517 US 559, 568 (1996).

اقتدار دادگاه برای کاهش جوایز هیئت منصفه

با این حال، احکام خسارات جبر، و تنبیهی هیئت منصفه منوط به بررسی قضایی و بازپرداخت می باشد، ی،ی کاهش خسارات هیئت منصفه که شاکی می تواند آن را بپذیرد یا رد کند. اگر دادگاه بدوی دستور کاهش خسارت بدهد و شاکی آن حکم را رد کند، سپس به یک محاکمه جدید در مورد خسارت وارد می شود. اگر دادگاه بدوی در آرای هیئت منصفه تغییری ندهد و متهم درخواست تجدیدنظر کند، دادگاه تجدیدنظر می‌تواند رای را باطل کرده و پرونده را برای کاهش خسارت به دادگاه بدوی اعاده کند. به طور کلی، دادگاه‌های بدوی و دادگاه‌های تجدیدنظر، حکم غرامت هیئت منصفه را کاهش نمی‌دهند، مگر اینکه مدرکی برای تأیید آن وجود نداشته باشد یا این حکم به‌قدری نامتن، بزرگ باشد که «وجدان را تکان دهد». دادگاه ها عموماً بر این باورند که از آنجایی که پریش، عاطفی ذهنی است، شهادت شاکی یا شاهد در مورد آسیب های حیثیتی و درد و رنج عاطفی که شاکی تجربه کرده است به تنهایی می تواند برای حمایت از احکام خسارات غیراقتصادی کافی باشد، حتی اگر شامل آن ها باشد. ا،ریت یا تمام کل خسارت جبر،. در حالی که این آسیب های عاطفی و منزلتی را نمی توان با همان دقت دستمزدهای از دست رفته جبران کرد، هیئت منصفه شواهد شاکی مبنی بر ناراحتی عاطفی او را ارزیابی می کند و تلاش می کند مبلغ من،ی را به ،وان غرامت تعیین کند.

در سال گذشته چندین نمونه از دادگاه ها ارائه شده است که احکام کلان خسارت غیراقتصادی را کاهش داده اند. که در دیاز علیه تسلا، شرکت، 598 F. Supp. 3d 809 (ND Cal. 2022)، همکاران شاکی او را کلمه N نامیدند، اظهارات نژادپرستانه دیگری ،د و در محل کارش گرافیتی نژادپرستانه نقاشی ،د. سرپرستان او در این آزار و اذیت شرکت داشتند. و مدیریت در اصلاح هیچ یک از این رفتارهای توهین آمیز، از جمله سایر اعمال تبعیض آمیز، ش،ت خورد. شاکی شهادت داد که از بی خوابی، کاهش وزن، مسائل عاطفی و مشکلات درون خانوادگی رنج می برد، مشکلات اعتماد ایجاد کرده و «ایمانش به همنوعانش» را از دست داده است و هیئت منصفه 4.5 میلیون دلار غرامت قبلی و 2.4 میلیون دلار برای خسارات آتی به او محکوم کرد. شناسه. در 836. دادگاه این جایزه 6.9 میلیون دلاری را بیش از حد تشخیص داد. از آنجایی که شاکی فقط 9 ماه برای تسلا کار کرد و بیماری یا آسیب جسمی را تجربه نکرد و جایزه در موارد مشابه بسیار فراتر از آن بود، دادگاه همچنین جایزه 4.5 میلیون دلاری هیئت منصفه را برای خسارات گذشته بیش از حد تشخیص داد. این واقعیت که او پس از ، تسلا عمدتاً از نظر عاطفی بهبود یافت، حتی اگر هنوز مشکلات اعتمادی دارد، «کاهش شدید» خسارت‌های آتی را تضمین می‌کند. دادگاه به این نتیجه رسید که 1.5 میلیون دلار در کل خسارت جبر، من، است، کاهش 5.4 میلیون دلاری.

به طور مشابه، در کینگستون علیه IBM Corp.، شماره 21-35548 (9th Cir. 1 Aug 2022)، Ninth Circuit حکمی را تأیید کرد که نشان می داد IBM شاکی، یک فروشنده سیاه پوست را به دلیل شکایت از تبعیض نژادی و سرقت دستمزد فسخ کرده است. با این حال، در حالی که دادگاه جایزه 5 میلیون دلاری غرامت اقتصادی وی را دست نخورده رها کرد، اما حکم هیئت منصفه 6 میلیون دلاری غرامت غیراقتصادی را لغو کرد، تا حدی به این دلیل که هیچ دادگاه دیگری در واشنگتن تا کنون جوایزی بیش از 1.5 میلیون دلار را تایید نکرده است. دادگاه بدوی، بر اساس مقایسه با خسارات وارده در موارد مشابه، حکم غرامت غیراقتصادی را به 1.5 میلیون دلار بازگرداند. کینگستون علیه IBM Corp.C19-1488 MJP, 5 (WD Wash. 23 دسامبر 2022).

قانون اساسی خسارات جزایی بیش از حد

برخلاف خسارات جبر،، خسارات تنبیهی در خدمت مجازات و بازدارندگی رفتار فاحش است و تحت استانداردهای متفاوتی ارزیابی می‌شوند، اگرچه شرایطی که از جوایز کلان خسارت غیراقتصادی حمایت می‌کند نیز ممکن است جوایز بزرگ خسارات تنبیهی را توجیه کند. از آنجایی که خسارات تنبیهی به جای جبران خسارت واقعی، مجازاتی است که بر متهم تحمیل می شود، این نگر، قانون اساسی وجود دارد که احکام بیش از حد خسارات کیفری به منزله محرومیت خودسرانه از اموال ممنوع شده توسط بند جریمه های بیش از حد ماده 8 است.^هفتم اصلاحیه و توسط بند فرآیند مقرر از 14^هفتم اصلاحیه. دیوان عالی از تحمیل خط روشنی که در آن خسارات جزایی بیش از حد است خودداری کرده است، اما نگر، های مربوطه را در BMW of North America v. Gore و در ایالت فارم موت. خودکار. Ins. شرکت در مقابل کمپبل، 538 US 408 (2003). که در مرزعه ،تییک مشتری بیمه در یوتا از این شرکت به دلیل برخورد نادرست با ادعای آسیب شخصی ناشی از یک تصادف اتومبیل شکایت کرد. هیئت منصفه یک میلیون دلار به ،وان خسارت جبر، و 145 میلیون دلار به ،وان خسارت تنبیهی به استیت فارم اعطا کرد، و دادگاه در مورد سه محوری که در آن تعیین کرده بود بحث کرد. بی ام و برای تعیین اینکه آیا یک جایزه بر خلاف قانون اساسی بیش از حد است:

1) درجه سرزنش تخلف متهم؛ 2) تفاوت بین آسیب واقعی یا بالقوه متحمل شده توسط شاکی و حکم خسارات کیفری. و 3) تفاوت بین خسارات جزایی صادر شده توسط هیئت منصفه و مجازات های مدنی مجاز یا اعمال شده در موارد مشابه. شناسه. در 418.

دادگاه مجدداً تأکید کرد که مهم‌ترین عامل مذموم بودن این تخلف است که مست،م تجزیه و تحلیل این است که آیا این رفتار نادرست باعث صدمه جسمی، بی‌احتیاطی به سلامت و ایمنی، هدف قرار دادن یک فرد آسیب‌پذیر مالی، انجام اقدامات مکرر یا ناشی از سوء نیت عمدی شده است. نیرنگ یا فریب شناسه. در 419. در آن پرونده، دادگاه نگران بود که حکم به جای تمرکز بر رسیدگی آن به ادعای مشتری یوتا، مبتنی بر شواهد رفتار State Farm در سراسر کشور باشد، و به این نتیجه رسید که 145 میلیون دلار غرامت مجازات به وضوح بیش از حد بوده است. نسبت فوق العاده بزرگ 145 به 1 خسارات تنبیهی به جبران خسارت و وجود تنها 10000 دلار جریمه مدنی برای کلاهبرداری. حتی با وجود اینکه دادگاه از تعیین یک نسبت روشن امتناع کرد، اما گفت که «چند حکمی که از نسبت تک رقمی بین خسارات جزایی و جبر، فراتر می رود. . . روند قانونی را برآورده خواهد کرد.» شناسه. در 425. بنابراین دادگاه‌های پایین‌تر فرض کرده‌اند که نسبت 9 به یک احتمالاً حد بالایی خسارات کیفری است. Masters v. City of Independence، Missouri را ببینید998 F.3d 827, 842 (8th Cir. 2021); Kidis v. رید976 F.3d 708, 716 (6th Cir. 2020).

که در دیاز علیه تسلادادگاه دریافت غرامت 130 میلیون دلاری هیئت منصفه را بیش از حد تحت این قانون تشخیص داد. مرزعه ،تی بنیاد و پایه. دادگاه دستور کاهش خسارت جبر، به 1.5 میلیون دلار را صادر کرده بود، بنابراین حکم مجازات بیش از 86 برابر جایزه جبر، بود. دادگاه خاطرنشان کرد که «عمدی [race] تبعیض . . . مخصوصاً مذموم و نوع دیگری از آسیب است، توهین جدی به آزادی شخصی، که با توجه به این واقعیت که ایالات متحده در جنگ داخلی برای پیشبرد برابری نژادی جنگید، «اغلب منجر به جوایز تنبیهی بزرگ می شود». دیاز, 598 F. Supp. 3d در 842 (به نقل از فلورس در مقابل شهر وست مینستر، 873 F.3d 739, 760 (9th Cir. 2017) و ژانگ در مقابل ام. Gen. Seafoods, Inc.، 339 F.3d 1020, 1043 (9th Cir. 2003)). موارد مکرر آزار نژادی، ناکامی تسلا در تنبیه م،ادار هر یک از مرتکبین این سوء استفاده، آسیب پذیری مالی شاکی به ،وان کارمند تسلا، علائم فیزیکی ناراحتی عاطفی شاکی، و تلاش تسلا برای طراحی ساختار شغلی که به او اجازه می دهد مسئولیت شرک همگی باعث می‌شود که رفتار نادرست تسلا مذموم باشد. با این حال، از نظر دادگاه، حتی این سوء رفتار فاحش نیز نمی تواند خسارات تنبیهی بیش از 9 برابر خسارت جبر، را متحمل شود و دادگاه حکم خسارت مجازات را به 13.5 میلیون دلار کاهش داد. شاکی در نهایت این جایزه کاهش یافته 15 میلیون دلاری را رد کرد و یک محاکمه جدید در مورد خسارت را انتخاب کرد که در اوا، مارس 2023 انجام شد. در 3 آوریل 2023، پس از این محاکمه جدید در مورد خسارت، هیئت منصفه جدید به شاکی 175000 دلار به ،وان غیر غیرقانونی پرداخت کرد. خسارت اقتصادی و 3 میلیون دلار خسارت تنبیهی، حدود 2.3 درصد از جایزه ای که در دادگاه اول دریافت کرد. در 9 می 2023، شاکی درخواستی برای محاکمه جدید ارائه کرد و مدعی شد که رفتار نادرست وکلای تسلا او را از یک محاکمه عادلانه محروم کرده است. او به ،وان جایگزین اقدام کرد تا بتواند جایزه 15 میلیون دلاری را که در آوریل 2022 رد کرده بود بپذیرد. در همان روز، تسلا درخواستی مبنی بر کاهش 3 میلیون دلار غرامت تنبیهی هیئت منصفه به 1.575 میلیون دلار ارائه کرد تا جایزه را با آن همسو کند. نسبت نه به یک پیشنهادی دادگاه.

که در کول v. فا،مار، شرکت، 2022 WL 842881 (D. Vt. 22 مارس 2022)، در مواجهه با نسبت 13.9 به 1 خسارات جبر، به خسارات تنبیهی، دادگاه به جای بازپرداخت جایزه 3 میلیون دلاری هیئت منصفه، دستور دادرسی جدید در مورد خسارت را صادر کند. خسارت با توجه به عدم نکوهش رفتار متهم و کوتاهی اشتغال شاکی، نسبت 13.9 به 1 قابل توجیه نبود و نشان دهنده تعصب کافی از سوی هیئت منصفه برای ایجاب محاکمه جدید در مورد خسارت بود. در 16 دسامبر 2022، هیئت منصفه جدید 35000 دلار به ،وان دستمزد معوقه، 20000 دلار خسارت غیراقتصادی و بدون خسارت تنبیهی برای مجموع 55000 دلار جایزه به شاکی داد. شاکی از این جایزه بسیار کوچکتر هیئت منصفه درخواست تجدید نظر می کند. بسیاری از شاکیان موفق دیگر در سال 2022 در یک محاکمه جدید، جریمه خسارات تنبیهی خود را کاهش دادند یا تجدید نظر ،د. ببینید مثلا نیک منش در مقابل فروشگاه های وال مارت، شرکت2022 WL 1837515 (CD Cal. 25 فوریه 2022) (27.3 میلیون دلار جایزه خسارات تنبیهی، حدود 136 برابر جایزه خسارت جبر،، کاهش به حدود 800000 دلار، نسبت 4 به 1). Ramones v. AR Res., Inc.2022 WL 1062042 (SD Fla. 8 آوریل 2022) (نسبت 8.75-به-1 به 5.9-to-1 کاهش یافته است); صالح علیه دختر زیبا، Inc.2022 WL 4078150 (EDNY 6 سپتامبر 2022) (نسبت 12 به 1 به 4 به 1 کاهش یافت). قورولی علیه مترو. Dental Assocs., DDS – 225 Broadway, PC2022 WL 17689836 (SDNY 15 دسامبر 2022) (سفارش دادگاه جدید که در آن جایزه غرامت تنبیهی 2 میلیون دلاری “ده ها برابر بزرگتر از یک جایزه معقول خسارت جبر،” بود). اما به ،وان مثال، Bell v. O’Reilly Auto Enterprises, LLC را ببینید، 2022 WL 4016824 (D. Me. 2 سپتامبر 2022) (عدم کاهش 750000 دلار جایزه خسارت تنبیهی، نسبت 6.41 به 1).

سقف خسارات غیراقتصادی و جزایی

شایان ذکر است که علاوه بر محدودیت‌های قانون اساسی و قضائی در مورد میزان جوایز خسارات غیراقتصادی و جزایی، خود قو،ن نیز جوایز حدا،ر خسارت را تعیین می‌کنند. مهمتر از همه، هنگامی که کنگره ،وان هفتم را در سال 1991 اصلاح کرد، حدا،ر 300000 دلار برای خسارات غیراقتصادی و تنبیهی ،یبی ایجاد کرد و از آن زمان این سقف بدون تغییر باقی مانده است. 42 USC § 1981a(b)(3). در حالی که ادعاهای تحت قانون حقوق مدنی 1866، 41 USC § 1981، (که فقط در مورد تبعیض نژادی قابل اعمال است) و قو،ن ضد تبعیض و ضد انتقام جویی در برخی ایالت ها دارای سقف خسارت نیستند، بنابراین جوایز شرح داده شده در بالا اجازه می دهد تا میلیون ها دلار اعطا کنند. خسارات غیراقتصادی و تنبیهی، قو،ن ضد تبعیض بسیاری از ایالت ها سقف های خسارت ،وان VII را پذیرفته اند یا محدودیت های خود را اعمال کرده اند. علاوه بر این، در حالی که قو،ن فدرال افشاگر مانند قانون Sarbanes-Oxley، 18 USC § 1514A، خسارات غیراقتصادی را محدود نمی کند، آنها اغلب به شاکیان اجازه بازپس گیری خسارات تنبیهی را نمی دهند.

با توجه به گستردگی محدودیت‌ها، شواهد، قانون اساسی و قانونی، محدود ، توانایی هیئت منصفه برای تصمیم‌گیری در مورد روش من، برای جبران خسارت شاکی، برای هر فردی که ادعاهای احتمالی علیه کارفرمای خود دارد مهم است که از مشاوره حقوقی استفاده کند. برای ارزیابی اینکه آیا ادعاهای آنها مشمول این سقف های ثابت است یا خیر و درک بهتر اینکه چگونه دادگاه ها می توانند جوایز صادر شده به شاکیان موفق را کاهش دهند.